انواع بروکر فارکس

• May 09 2022

انواع بروکر فارکس
انتخاب بروکر مناسب اولین قدم برای موفقیت در بازار های مالی میباشد، اما اولین نکته برای انتخاب بروکر فارکس مناسب، این است که ابتدا باید از انواع بروکر و تفاوت های آن ها اطلاع داشته باشید.

به صورت کلی بروکر ها به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم می شوند.

• به بروکر های Dealing Desk بازارساز یا  market maker نیز گفته می شود.

و بروکرهای No Dealing Desk (NDD) به بخش های کوچکی تقسیم میشوند که عبارتند از:

• بروکر های مستقیم پرداز یا (Straight Through Processing) که آن ها را با نام مخفف STP نیز می شناسند و بروکر هایی که هم مستقیم پرداز هستند و هم اینکه، شبکه ارتباطات الکترونیک دارند که آن ها را به عنوان (ECN + STP) نیز می شناسند.

بیشتر بخوانید: بروکر چیست

بروکر Dealing Desk

Dealing Desk در زبان فارسی به معنای میز معاملات است که آن را به اختصار (DD) می نامند.

حال اگر در این نوع بروکر معامله انجام دهید، طرف مقابل شما خود بروکر میباشد و جهت مقابل معامله  را بر عهده میگیرد، همچنین این نوع بروکر ها از طریق اسپرد در آمد زایی می کنند.

به عنوان مثال اگر روی یک جفت ارز با حجم 10هزار واحد، در بروکر DD وارد معامله شوید، بروکر سعی میکند که در ابتدای کار، متناسب با سفارش شما یک سفارش مخالف در جهت معاملاتی شما از یک مشتری دیگر پیدا کند و با این کار خودشان در مقابل شما قرار نمیگیرند و عملا ریسک خود را کاهش میدهند، با این روش از طریق اسپرد سود خود را دریافت می کنند.

اما در صورتی که هیچ معامله گری در آن طرف مقابل قرار نداشته باشد، بروکر باید خودش طرف مقابل معامله را بر عهده گیرد، در این جا هر چه معامله گر سود کند از آن طرف بروکر دچار ضرر میشود.

ریسک کار بروکر ها زمانی بالا میرود که معامله گران زیادی، معاملات موفقی داشته باشند و سود کنند، اما بروکر ها برای جلوگیری از ورشکستگی در این مواقع، سیاست های مدیریتی خود را در نظر میگیرند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر آی سی ام ICM 

بروکر No Dealing Desk

همانطور که از نام این بروکر ها پیداست، بروکر های بدون میز معامله (NDD) سفارشات مشتریان خود را از طریق میز معامله انجام نمیدهند و طرف مقابل معامله شما را به عهده نمیگیرند و فقط دو طرف معامله را به هم متصل میکنند.

که طرف مقابل معامله گران را تأمین کنندگان ‌نقدینگی (Liquidity provider) تشکیل میدهد که شامل مؤسسات مالی مانند صندوق ‌های سرمایه ‌گذاری، صندوق ‌های پوشش ریسک (Hedge funds)، بانک ها و غیره میباشد.

هدف این نوع بروکر ها این میباشد که، فضای معاملاتی راحت تری برای معامله گران خرده فروش ایجاد کنند، این بروکر ها نرخ های بین بانکی را ارائه میدهند و سود این بروکر ها از طریق اسپرد و کمیسیونی که از معامله گران دریافت میکنند، تامین میشود.

این نوع بروکر ها به دو نوع STP و STP+ECN تقسیم میشود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر آی اف سی مارکتس IFCMARKETS 

بروکر STP

یروکرهای فارکس دارای سیستم STP یا همان (Straight Through Processing)، معمولاً تأمین‎ کنندگان نقدینگی زیادی دارند که این تامین کنندگان، هر کدام قیمت پیشنهادی فروش و قیمت پیشنهادی خرید مختص به خود را دارد.

سیستم  STP سفارشات مشتریان خود را مستقیماً به تأمین ‎کنندگان نقدینگی (Liquidity provider) خود متصل میکند، که این تامین‎ کنندگان به بازار بین بانکی دسترسی دارند.

به صورت کلی بروکر هایی که هم NDD و هم STP هستند، دارای تامین کنندگان نقدینگی بیشتری میباشند و هر کدام از آن ها نرخ های خرید و فروش (Bid و Ask) مختص به خود را دارند.

اکثر بروکر های STP اسپرد های متغیری  دارند، اما برخی از آن ها اسپرد ثابت نیز ارائه میدهند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر کپیتال اکستند CapitalXtend

بروکر STP+ECN

بروکر های STP+ECN سفارشات معامله گران را با سایر سفارشات مشتریان در یک شبکه ارتباطی الکترونیکی (Electronic Communication Network) در مقابل یک دیگر قرار میدهد.

بروکر ECN واقعی، به معامله گر این امکان را میدهد تا به بازار بین‌ بانکی دسترسی داشته باشد و بتواند قیمت ‌های واقعی مشارکت کنندگان که در جهت مقابل معامله قرار دارند را مشاهده کند.

ترکیبی از مدل های ECN و STP به معامله گران این امکان را می دهد تا از خدمات الکترونیکی با کیفیت برای تجارت راحت در بازار ارز بهره مند شوند.

استفاده از مدلهای STP و ECN ، دست بازار ساز ( MM ) را از این بازار کوتاه می کنند و می تواند مناسب ترین گزینه برای معامله گران و کارگزاران باشد.

این مشارکت‎ کنندگان میتوانند بانک‎ها، موسسات مالی، صندوق‎ های پوشش ریسک و حتی سایر بروکرها باشند.

همچنین در این بروکر ها معاملات دارای شفافیت کاملی میباشد و میتوان با خیالی راحت تر بر اساس میزان ریسک پذیری و حجم معاملات خود وارد معامله شد.

از تفاوت های این دو گزینه میتوان به این مورد اشاره کرد که، یک کارگزار STP می تواند از استخر پول خود بین ارائه دهندگان نقدینگی مختلف انتخاب کند، در حالی که یک کارگزار بازار بین المللی ارز ECN یا یک کارگزار سهام  ECN خود یک چهره اصلی به شمار میرود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر اف ایکس پرو FxPro

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر لایت فارکس LiteForex 

جمع بندی کلی

در بازار فارکس، معامله‌ گران بر اساس الزامات و خواسته‌ های خود از هر یک از این بروکرها استفاده میکنند و تصمیم ‌گیری برای استفاده از انواع  این بروکر ها، زمانی امکان پذیر است که انواع مختلف آنها را همراه با مزایا و معایب ‌شان را بشناسید، اما بهتر است بیشتر به دنبال بروکری باشید که طرف مقابل شما خود آن بروکر نباشد.

بروکر ها را میتوان به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم کرد.

به بروکر های Dealing Desk، بازار ساز یا  market maker نیز گفته میشود.

همچنین بروکر های No Dealing Desk به دو دسته STP و STP+ECN تقسیم میشود.

کلام آخر این که بهتر است از بروکر هایی که اعتبار کافی و رگوله مناسب دارند استفاده کنید، و آن ها را مد نظر قرار دهید و از بروکر های تازه تاسیس که تبلیغات و پیشنهادات وسوسه کننده توسط این بروکر ها ارائه میشود دوری کنید.

شما دوستان عزیزمی توانید بروکر های دارای اعتبار و رگولاتوری مطمئن را در قسمت (بروکر فارکس) مجموعه مشاهده کنید.

منبع : گروه تحریریه وب سایت آموزش بورس