در دنیای اقتصاد و سرمایه‌گذاری، مفاهیم «دارایی نقدپذیر» و «نقدینگی» از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. این دو مفهوم اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، اما در واقع تفاوت‌های اساسی بین آنها وجود دارد. دارایی نقدپذیر عبارت است از پول نقد و هر نوع دارایی که می‌توان آن را بدون کاهش قابل توجه در ارزش، به پول نقد تبدیل کرد. در مقابل، نقدینگی یعنی داشتن دارایی نقدپذیر کافی برای پرداخت هزینه و بدهی‌های فرد یا سازمان. به عبارت دیگر، نقدینگی میزان دارایی نقدپذیر شما را نشان می‌دهد.
در این مقاله با ذکر مثال این دو مفهوم اقتصادی را بررسی خواهیم کرد و بیشتر با تفاوت دارایی نقدپذیر و نقدینگی آشنا خواهیم شد.
به نقل از مجله فوربز، نقدینگی (Liquidity) یعنی توانایی تبدیل کردن دارایی به پول نقد؛ هر چقدر تبدیل کردن دارایی به پول نقد آسان‌تر باشد، میزان نقدینگی آن نیز بیشتر است. بنابراین پول نقد بیشترین میزان نقدینگی را دارد. علاوه بر این، پول نقدی که به حساب بانکی یا اپلیکیشن‌های پرداخت واریز شده و به آسانی قابل انتقال و برداشت است، نیز نقدینگی بالایی دارد.
نقدینگی از آن جهت اهمیت دارد که تنها با استفاده از آن قادر به پرداخت هزینه‌های اولیه و بدهی‌های خود خواهید بود. البته، بالا بودن میزان نقدینگی دارایی‌های شما یک عیب بزرگ نیز دارد؛ چرا که هر چقدر نقدینگی دارایی بیشتر باشد، میزان افزایش ارزش آن با گذشت زمان کمتر خواهد بود. برای مثال پول نقد تمام کشورها ممکن است قربانی تورم شود و قدرت خرید خود را به تدریج از دست بدهد.
برای مقابله با تورم و برنامه ریزی برای آینده، باید بخشی از دارایی خود را روی دارایی‌هایی که پتانسیل رشد دارند (مانند املاک، اوراق بهادار، طلا و ...) سرمایه گذاری کنید. دارایی‌های همچون طلا و سهام معمولا به خاطر تقاضایی که همواره برای آنها وجود دارد، نقدینگی بالایی دارند. با این وجود، ممکن است در شرایط خاص برای تبدیل کردن برخی از دارایی های مالی همچون ملک به پول نقد با دشواری و چالش‌هایی مواجه شوید؛ برای مثال این احتمال وجود دارد که در شرایط اضطراری مجبور شوید ملک خود را با قیمتی کمتر از ارزش واقعی‌اش به فروش برسانید.
دارایی نقدپذیر (Liquid Asset) به آن دسته از دارایی‌ها اشاره دارد که به آسانی و بدون از دست رفتن مقدار قابل توجهی از ارزش، به پول نقد تبدیل می‌شوند. در حالی که بسیاری از دارایی‌های شما قابلیت تبدیل شدن به پول نقد را دارند، همه آنها را نمی‌توانید فورا و یا با قیمتی متناسب با ارزش واقعی‌شان به فروش برسانید.
برای درک بهتر دارایی‌های نقدپذیر توجه شما را به نمونه‌های زیر جلب می‌کنیم:
دارایی نقدناپذیر (llliquid Asset) که شاید «دیر نقدپذیر» معادل مناسب‌تری برای آن باشد، به دارایی‌هایی اشاره دارد که برای تبدیل کردن آنها به پول نقد معمولا با چالش مواجه می‌شوید.
برخی از رایج‌ترین انواع این دارایی عبارتند از:
در دنیای کریپتو، نقدینگی به توانایی تبدیل شدن ارز دیجیتال به پول نقد یا ارزهای دیجیتال دیگر اشاره دارد. ارزهای دیجیتالی که نقدینگی بالایی دارند معمولا محبوبیت بیشتری دارند، زیرا معامله آنها آسان‌تر است.
عوامل مختلفی بر نقدینگی ارزهای دیجیتال تاثیر می‌گذارند که برخی از آنها عبارتند از:
نقدینگی در بازار ارزهای دیجیتال اهمیت زیادی دارد. برای مثال، اگر یک سرمایه‌گذار بخواهد ارز دیجیتال خود را به سرعت و با قیمت مناسب بفروشد، ولی آن ارز دیجیتال چندان مشهور نبوده و در صرافی‌های زیادی معامله نشود، دریافت پول نقد در ازای آن دشوار خواهد بود. در مقابل رمز ارزی مانند تتر که قیمت آن وابسته به دلار آمریکا است و ارزش آن از طریق ذخایر مالی تضمین شده، نقدینگی خوبی دارد و حتی می‌توان آن را به عنوان یک دارایی نسبتا نقدپذیر در نظر گرفت.
در حال حاضر، در دنیای کریپتو بیت کوین بیشترین میزان نقدینگی را دارد. بیت کوین تقریبا در تمام صرافی‌های ارز دیجیتال دنیا معامله شده و به همین خاطر تقریبا هرگز برای فروش آن با مشکل مواجه نخواهید شد. با این حال پیش از سرمایه گذاری در بازار کریپتو باید ریسک بالای نوسان شدید قیمت‌ها را نیز در نظر داشته باشید.
به نقل از اینوستوپدیا، داشتن نقدینگی کافی چه برای افراد عادی و چه برای شرکت‌ها، ثبات به ارمغان می‌آورد. استفاده از دارایی‌های دیر نقدپذیر می‌تواند پایبند بودن افراد و شرکت‌ها به تعهدات مالی را با مشکل مواجه کند. برای مثال اگر شرکتی بخواهد هزینه خود را از طریق فروش زمین تامین کند، ممکن است به علت کمبود وقت آن را به قیمتی کمتر از ارزش واقعی به فروش برساند. در این حالت شرکت برای همیشه بخشی از یک دارایی ارزشمند را از دست می‌دهد.
در مثالی دیگر، شرکتی که برای پرداخت بدهی‌هایش مجبور است بخشی از دستگاه‌های تولیدی خود را به فروش برساند نیز در واقع توان تولیدی خود را کاهش داده و ممکن است در آینده با مشکل مواجه شود. بنابراین داشتن نقدینگی کافی یکی از ضرورترین اصول کسب و کار سالم است که می‌تواند روی موفقیت شرکت‌ها تاثیر بسیار بزرگی داشته باشد. افراد عادی نیز بهتر است در کنار مبلغی که در حساب جاری خود نگهداری می‌کنند، مقداری دارایی نقدپذیر هم داشته باشند تا شرایط ضروری برای جمع‌آوری پول نقد با مشکل مواجه نشوند.
در این مقاله به تفاوت نقدینگی و دارایی نقدپذیر پرداخته و دانستیم که نقدینگی، سرعت و سهولت تبدیل کردن دارایی به پول نقد است و دارایی نقدپذیر، دارایی‌ای است که می‌توان با فروش آن به سرعت به پول نقد دست یافت.
دارایی نقدپذیر دارایی‌ای است که به راحتی و با سرعت به پول نقد تبدیل می‌شود. دارایی‌های نقدپذیر معمولا دارای ارزش ذاتی بالا و بازاری پررونق هستند. برای مثال می‌توان به پول نقد، اوراق قرضه دولتی، سهام شرکت‌های بزرگ و کالاهایی مانند طلا اشاره کرد.
نقدینگی به توانایی تبدیل کردن دارایی‌ها به پول نقد اشاره دارد. هر چقدر این تبدیل آسان‌تر انجام شود، میزان نقدینگی دارایی نیز بیشتر است.
دارایی نقدپذیر و نقدینگی دو مفهوم مرتبط اما متفاوت هستند. دارایی نقدپذیر یک دارایی خاص است که به راحتی و به سرعت به پول نقد تبدیل می‌شود. در مقابل، نقدینگی یک ویژگی کلی است که به توانایی تبدیل شدن هر نوع دارایی به پول نقد اشاره دارد. بنابراین نقدینگی دارایی می‌تواند کم یا زیاد باشد.
نقدینگی برای افراد، شرکت‌ها و اقتصاد مهم است. برای افراد، نقدینگی به آنها این امکان را می‌دهد تا در زمان نیاز به راحتی به پول نقد دسترسی داشته باشند. برای شرکت‌ها، نقدینگی به آنها این امکان را می‌دهد تا بدهی‌های خود را پرداخت کنند و به فعالیت خود ادامه دهند؛ و برای اقتصاد، نقدینگی به عملکرد صحیح بازارها و سیستم مالی کمک می‌کند.
کد بازیابی به ایمیل و شماره موبایل ارسال شد
این کد حداکثر 5 دقیقه اعتبار دارد
